Radio stilte
Zoals jullie al gemerkt zullen hebben was het aardig stil vanaf deze kant na mijn winkels vergelijking. Stil natuurlijk vooral op het gebied van artikelen, want posten deed ik nog steeds regelmatig. Maar waarom was het nou zo stil? Waar het in weze op neer kwam was dat ik simpelweg de tijd niet meer had om artikelen te schrijven. Ik had namelijk werk.
Voor mijn nieuwe werk moest ik elke dag om 7 uur op en was ik om ongeveer 7 uur weer thuis (overwerk was hier vrij normaal). Dan moest ik ook nog eens even wat eten voordat ik tijd vond voor mezelf. In deze tijd beantwoorde ik e-mails, maakte ik wat posts op verschillende fora, chatte ik wat en deed ik ook nog af en toe eens wat buiten de computer om. Het resultaat: ik vond echt geen tijd om nog artikelen te schrijven.
Hiernaast was er nog een ander probleem, ik had namelijk ook minder tijd om met magic bezig te zijn. Niet dat ik hiervoor heel veel speelde, maar nu ging het helemaal terug naar bijna niets en om daar nou over te schrijven...
Het tweede punt werd als eerste opgelost. Vrienden van me van hier uit de buurt besloten het spel weer op te pakken en er werd mij gevraagd of ik ook mee wilde doen (en of ik nog steeds zoveel te ruil had
). Hiervoor moest ik zondags naar coffeeshop Picasso in de Haarlemmerstraat te Amsterdam toe komen. Het koste wat tijd en een beetje mezelf overtuigen (ik gebruik geen drugs, zelfs nog nooit gedaan), maar uiteindelijk vond ik een zondag waarop ik hierheen kon en wilde. Er bleek hier een leuk groepje mensen te zitten die maar al te graag multiplayer wilden spelen. Ik won ook nog eens het eerste potje waarin ik mee deed 
. Maar over deze nieuwe groep later meer.Het eerste punt heeft zich ondertussen ook opgelost. Ik werk hier namelijk niet meer. Ik heb namelijk besloten dat de hele dag achter een pc zitten te programmeren heel erg leuk werk is, voor andere mensen. Voor mij zat er echt veel te weinig variatie in dit werk en mistte ik ook heel erg het contact met en vooral het helpen van mensen (hiervoor werkte ik in de fastfood en op een 2e-lijns helpdesk). De behoorlijk lange dagen hielpen ook niet zo wat dat betreft. Vervelend bij effect is nu wel dat ik nu geen inkomsten heb, maar gelukkig heb ik ook niet al te veel uitgaven en kan ik nu eerst een beetje een soort van vakantie houden. En natuurlijk een nieuw artikel schrijven.
Waar ik nu ga werken is nog niet bekend, ik wil eerst voor mezelf goed duidelijk hebben wat ik nou eigenlijk allemaal graag zou willen en wat voor banen dat nou eigenlijk bieden. Wel willen ze me graag terug bij mijn oude helpdesk baan, waar in ieder geval de afwisseling en contact met mensen zeker terug te vinden is. Dus dat is een goed backup plan.
Magic
Ah ja, ik geloof dat ik ook nog de bedoeling had dat dit artikel over magic ging. Nouja, laten we een poging wagen. Ik heb dus een nieuwe groep mensen om mee te spelen.
Mijn nieuwe groep is heel erg cool. We spelen altijd multiplayer met 4 tot max 7 mensen (daarna komt er een tweede tafel bij en meestal eerder). Hierbij gelden een aantal niet geheel standaard regels. Je mag namelijk kaarten spelen zoals ze geschreven zijn. De revised blessing is dus een flink stuk beter dan zijn 4th edition broertje. Of wat dat betreft beter dan elke andere versie van de kaart.
Een andere aparte regel is dat de banned/restricted lists niet bestaan. Als ik graag wil gooien met mijn chaos orb dan mag dat. Sterker, er is me al gevraagd waarom ik de kaart niet speel... Ante spelen we niet, maar de ante kaarten zeggen nog steeds zelf dat ze niet in je deck mogen, gelukkig. Ik hou me wel zelf aan de lijsten omdat ik mijn decks ook met andere mensen wil kunnen spelen.
Als laatste is de voertaal Engels. We hebben namelijk 3 spelers die niet goed genoeg Nederlands kennen. Dit is voor magic spelers natuurlijk geen probleem. Wel is het soms verwarrend als het een beetje door mekaar gaat lopen (bv tijdens het ruilen, of als er wat in het spel gebeurt wat alleen met de Nederlanders te maken heeft, waardoor iemand in het Nederlands begint). Af en toe begin ik dus in het Nederlands tegen de mensen die me dan niet verstaan, of in het Engels tegen de mensen die zoiets hebben van spreek toch ajb je moerstaal.
Wat ik steeds meer begin te merken is dat deze groep toch eigenlijk wel beter weet hoe multiplayer te spelen dan de meesten waar ik multiplayer tegen heb gespeeld. Decks die eerst erg random leken en die er uit zagen alsof er makkelijk van te winnen was blijken toch eigenlijk wel wat verstopte eigenschappen te hebben. Sterker, veel van de deelnemers maken een behoorlijke kans om het potje te winnen, of, in één specifiek geval, om het potje te spelen zoals zij willen.
Nu vraag je je af, waarom is het dan in dat specifieke geval anders. Nou, we hebben dus één iemand in de groep die helemaal kickt op vreemde decks. Confusion in the ranks speelt ie in al zijn rode decks. Laatst werd ie heel blij toen ie een thieves auction en een cultural exchange met me kon ruilen... Ik denk dat ik maar gewoon een beetje de mensen in de groep ga beschrijven.
Simon
Laten we dan ook maar meteen beginnen met de persoon die hierboven al een beetje beschreven is. Simon houdt van vreemde decks die veel invloed hebben op het spel. Hij vindt winnen leuk, maar volgens mij vindt ie het invloed hebben eigenlijk nog een stuk leuker. Denk aan een kaart die je niet wilt zien in een multiplayer potje omdat je dan hoofdpijn gaat hebben of omdat het dan echt te random wordt, dan kan ik je garanderen dat Simon, of de kaart al gebruikt in een deck, of heel graag zou weten van het bestaan van de kaart en nieuwsgierig is waar hij hem kan krijgen. Grappig genoeg is Simon degene die vaak de regels mee sleept en er behoorlijk wat van weet (ik heb hierover leuke discussies met hem af en toe, denk eens na over een kaart als stonecloaker met confusion in the ranks in het spel... Het is nog niet de meest simpele vraag om te beantwoorden of je nou opeens op instant speed alle creatures in play kunt jatten, of dat je de cloaker niet kunt bouncen omdat hij al bij een buurman ligt. Het hangt samen met wie de confusion onder zijn controle heeft.)
Ik heb een hele grondige hekel aan de “random” kaarten die Simon speelt, maar, verder is hij een heel goede gozer die me heel spontaan en zeer goed heeft geholpen met mijn hele map droog maken toen ik in een regenbui had gelopen en mijn tas niet waterdicht bleek. Wanneer Simon een serieus deck pakt dan is hij ook echt een gevaarlijke tegenstander. Zijn voorkeur gaat dan uit naar een mill deck (hij blijft een voorkeur hebben voor vreemd), een deck dat verbazend goed werkt in deze groep.
Dennis
Dennis ken ik al een tijdje. Een lang tijdje. Dennis heeft via iemand anders min of meer het spel van mij geleerd. Hij speelt misschien een half jaartje korter dan mij en is een van de vrienden die mij uitnodigden bij deze groep. Dennis is er wel wat jaartjes tussenuit geweest, waardoor hij wat series gemist heeft. Maar, hij is leuk in aan het halen. Voor een deel speelt hij nog decks die doen denken aan degenen die hij vroeger speelde. Hij blijft toch wel een behoorlijke Wakefield aanhanger (grote groene beesten!), maar, ik ben blij om te zien dat hij nu ook andere dingen aan het proberen is. Dennis wint niet veel potjes, maar, over het algemeen is hij wel een van de mensen die het meeste schade doen. Hij houdt namelijk van beuken met beesten.
Van de mensen in deze groep heb ik veruit het meeste met Dennis gespeeld. Hij is eigenlijk niet heel veel veranderd in die tijd, maar dat maakt het ook leuk. Het is bijvoorbeeld best lachen om het te hebben over hoe we vroeger speelden, toen we het beide nog maar amper konden. Tenzij Dennis besluit dat ik als een van de eersten er uit moet heb ik gewoonlijk niet heel veel van hem te duchten. Ik heb wel het vermoeden dat dit vaker zal gaan gebeuren, want volgens mij begint Dennis zich te realiseren dat ik vaak dingen als spike weavers gebruik en deze terug kan halen, waardoor zijn beesten niet echt veel meer doen.
Niels
Niels is de andere vriend die mij vroeg of ik hier naartoe kwam. Helaas heb ik hem nog maar een paar keer gezien in magic verband, met het effect dat ik van hem nog niet al te veel kan zeggen voor wat betreft zijn decks of speelstijl. Ik heb namelijk ook nog niet eerder met hem gespeeld, al ken ik hem al jaren vanuit een jongerenvereniging. Hij is jaren terug, ongeveer toen ik begon met spelen, gestopt met spelen en heeft alles weg gedaan. Hij is nu als een gek series compleet aan het maken en is in een flink tempo zijn collectie uit aan het bouwen. Na mij heeft hij waarschijnlijk de grootste collectie.
Tot nu toe ben ik in het spel Niels nog niet echt tegen gekomen, maar hij heeft me een paar keer een lift naar huis gegeven, dus dat is in ieder geval een flink pluspunt
. Verder is het ook een aardige gozer waar leuk mee te praten is over het traden.Marco
Marco heb ik nog maar een paar keer gezien. Waarschijnlijk is hij een tijdje op vakantie geweest of iets dergelijks. Mijn eerste indruk van hem was dat hij een van de luidruchtigere mensen in de groep was, met waarschijnlijk vrij goede decks (op de een of andere manier koppel ik dat onderbewust). Beide blijken redelijk mee te vallen, maar tijdens ons laatste potje speelde hij wel een deck dat heel behoorlijk bijna iedereen van landjes af wist te houden. Helaas voor hem lukte het slechts bijna, ik had namelijk een mana flood en wist na een redelijke tijd zijn eigen strategie tegen hem te gebruiken door zelf mijn land destruction te activeren (verstopt in mijn sideboard onder living wish: kamahl, fist of krosa en plaguebearer).
Ik heb nog niet genoeg tegen Marco gespeeld om echt iets te zeggen over zijn decks, maar het land destruction deck zag er in ieder geval uit alsof het behoorlijk vervelend kan zijn. Hiernaast leek hij in eerste instantie minder verrast te zijn door oude kaarten (duals bijvoorbeeld), wat hem ook wat meer aanzien gaf bij mij (voor mij zijn reacties over de waarde van mijn kaarten niet helemaal zeldzaam).
James
Ik wou dat ik nog wist hoe James zichzelf nou precies omschreef, ik zou het dan zeker hier quoten. James is vreemd. Mogelijk maak je een klein omweggetje als je hem op straat tegen komt. Lange haren, ziet er een beetje vreemd uit en gedraagt zich ook zo. Maar, James is eigenlijk best slim en heeft interessante verhalen. Wel schijnt het dat hij nog wel eens uit kan schieten als dingen tegen zitten, vooral als de regels nu iets anders doen dan ze vroeger deden, maar, ik heb dit nog niet meegemaakt (James speelt sinds beta, maar zijn kaarten zijn ooit gejat). In het spel doet James een beetje zijn eigen ding. Als hij wit speelt vervloekt hij iedereen die het durft om een zwarte kaart aan te raken, maar als hij zwart speelt dan schopt hij tegen alles wat heilig is, liefst samen met andere zwart spelers.
Als tegenstander lijkt James niet heel gevaarlijk. Hij gooit wat grote beesten neer, of wat vliegers die hij laat groeien. Of er liggen wat vreemde kleine beestjes waarvan je in eerste instantie niet helemaal een idee hebt wat ze nou moeten gaan doen. Dit is fout. Er zitten met enige regelmaar combo’s verstopt in James zijn decks. Of hij nou oneindig gaat met voltaic construct of gewoon met dwarven thaumaturgist en sorceress queen alle creatures weg maait, James kan flink vervelend zijn. Zijn begrip van de regels kan hem wel eens tegen werken, maar dit lijkt beter te worden.
Hassan
De tot nu toe genoemde spelers hebben allemaal een redelijke hoeveelheid ervaring. Hassan niet. Hij heeft namelijk het spel pas zo’n 2 maanden geleden geleerd. Dit is te zien in zijn decks die toch wel een beetje “overclassed” worden door die van de andere spelers, en helaas soms ook in zijn spel. Gelukkig begint Hassan nu minder te vragen hoe iets werkt en of iets wel kan, en hij vraagt vooral ook minder hetzelfde opnieuw. Zijn decks lijken ook beter te worden.
Hassan vertoont veel tekenen die je vaak ziet bij beginners, veel vragen, niet zo goede decks en ook veel moeite met wegruilen. Waarschijnlijk verdwijnt dit snel genoeg als hij nog een tijdje binnen deze groep blijft spelen. In ieder geval is Hassan erg geintresseerd in leren en als je probeert met hem te ruilen probeert hij heel fanatiek kaarten voor je te zoeken (ookal blijkt dan vaak dat ie ze toch niet weg wil doen).
Michael
Michael heb ik maar enkele keren gezien, maar op de een of andere manier vreest een groot deel van de groep hem. Michael is namelijk degene die speelt met wrath of gods! En een enorme voorraad proxies wat dat betreft. Van de spelers in deze groep is Michael het beste er in om er ongevaarlijk uit te zien totdat het te laat is om nog iets tegen zijn decks te doen. Hier heb ik mij ook al een enkele keer in vergist. Meestal zijn mijn decks wel voorbereid op zijn soort decks, maar die van de anderen niet. De kans is dus aanwezig dat ik sneuvel aan de hand van een van de anderen en Michael dan wint. Geduchte tegenstander dus.
Veel van mijn decks mikken op de langere termijn, die van Michael ook. Als het puur op ons aan komt dan red ik het over het algemeen wel, maar als er ook anderen in het spel zijn dat is Michael er beter in om minder op te vallen (ik heb een voorliefde voor permanents). Dit maakt dat Michael vrij vaak wint (van de paar games die ik hem heb zien spelen dan). Ik vind het alleen jammer dat hij soms zo enorm veel proxies speelt (zonder de kaarten daadwerkelijk aan te willen schaffen).
Jeroen
Jeroen speelt op zijn manier. Het kost een flinke tijd om hem te overtuigen dat een candelabra of tawnos toch echt moet tappen, zelfs onder oude regels en begin al helemaal niet over hoesjes die verkeerd om zitten of zo, dan mag je echt je best doen om hem te overtuigen dat je hem niet van cheaten wil beschuldigen. Maar, Jeroen maakt een leuk praatje en is eigenlijk ook geen beroerde gozer. Hij is helemaal gek op Jaya Ballard.
Van Jeroen als tegenstander heb ik nog niet heel erg veel gemerkt, hij komt vaak net wat later opdagen waardoor hij het eerste potje mist en ik speel regelmatig alleen het eerste potje. Dit als het een erg lang potje is (3+ uur, wat wel af en toe voor komt). Voor wat ik mee kreeg waren Jeroen zijn decks niet slecht, maar konden ze misschien net nog iets extra’s gebruiken om ze zo goed te krijgen dat ze ook echt een potje kunnen winnen.
pi
Ikke dus. Als tegenstander heb ik bijzonder weinig last van mezelf. Andere spelers kijken hier anders tegenaan. Hoewel het in deze groep wat moeilijker was dan in de meeste die ik ken, heb ik het idee dat ik nu toch ook wel een reputatie begin te krijgen als een geducht tegenstander. Mensen beginnen al spontaan mijn kant op te komen en ik krijg al reacties op mijn deck als mensen de kleur van de hoesjes zien. Mijn collectie is uitgebreider dan die van de rest, maar, in tegenstelling tot bij andere groepen lijkt dit niet echt een probleem te zijn. Ik heb ook niet het idee echt veel te winnen op dure kaarten, al geef ik toe dat mijn library of alexandria goed werk blijft doen. Naar verhouding win ik meer dan normaal zou zijn, maar ook niet indrukwekkend veel. Ik ben blij dat deze groep aan me gewaagd is
.Ik ben volgens mij niet al te beroerd als je me een beetje kent. Ik ben wel iemand die de klappen van de zweep kent op ruil gebied en wat dat betreft moet ik me inhouden binnen mijn nieuwe groep. Waarschijnlijk zou ik ze namelijk wel kunnen overtuigen van het doen van deals in mijn voordeel, maar, ik zou ze ook de volgende week weer recht in de ogen moeten kunnen kijken, dus ik doe dat niet. Nouja, zo min mogelijk en ik probeer af en toe iemand een beetje te matsen als het toch gaat om iets wat me weinig boeit. In het spel kun je er bij mij op rekenen dat ik een oplossing probeer te hebben voor alles en dat als het een lang potje wordt ik er wel eens bovenop uit kan komen. Dit uit zich in vrij trage decks met veel recursie.
De groep
Zoals je op kunt maken uit bovenstaande beschrijvingen hebben we vrij verschillende mensen in de groep. We hebben control freaks, mensen die houden van lekker beuken, anderen die meer op de vreemdste kaarten kicken en zelfs af en toe een combo. Dit alles is met elkaar lekker in evenwicht en gelukkig is er niet één iemand die heel vaak wint. Ik vind het heerlijk om met deze groep te spelen en dit heeft dan ook mijn magic lust weer helemaal aangewakkerd. Ik moet daarbij toegeven dat er schonere plekken zijn om te spelen dan in een coffeeshop, maar ook dat heeft zijn charme. Uiteindelijk zijn die kaarten toch maar voor één ding bedoelt, namelijk het spelen.
Het spelen
Ik denk dat ik in de toekomst nog met enige regelmaat zal schrijven over mijn activiteiten binnen deze groep, of over de decks die ik bouw om te spelen binnen de groep. In de toekomst zal ik dan kunnen verwijzen naar dit artikel voor wie nou eigenlijk wie is. Voor nu denk ik dat dit artikel wel weer even lang genoeg is. Laat me vooral weten of je het leuk vond om wat te lezen over de groep waarmee ik speel. Mocht je het niet leuk vinden, doe dan vooral een voorstel voor iets waarover ik zou kunnen schrijven dat je wel leuk vindt.
mazzel
pi
