Te vroeg geschoten.
De situatie:
6 spelers (zie mijn eerdere artikel over de groep waarmee ik speel)
1 heeft een niv-mizzet met een ophidian eye er op in play. De niv heeft summoning sickness. Ook heeft hij een arcanis the omnipotent liggen. Deze heeft geen summoning sickness. In reactie op de eye heb ik seht´s tiger opgezocht met survival of the fittest dus ik ben vrij save, maar als we zijn volgende beurt bereiken heeft hij 3 mogelijkheden om zijn ´oneindige´ loop te starten. Dezelfde speler heeft een braids, conjurer adept in play.
Ik speel (ongeveer) het volgende deck:
// Lands
4 Selesnya Sanctuary
3 Savannah
3 Krosan Verge
2 Forest
1 Tropical Island
1 Tundra
1 Scrubland
1 Bayou
3 Mirrodin's Core
2 Thran Quarry
1 Mistveil Plains
// Creatures
2 Eternal Witness
3 Dust Elemental
1 Squee, Goblin Nabob
4 Wall of Roots
4 Temple Acolyte
1 Dimir Infiltrator
1 Big Game Hunter
2 Seht's Tiger
4 Loxodon Hierarch
1 Loaming Shaman
1 Glory
1 Magus of the Disk
4 Carven Caryatid
1 Wickerbough Elder
// Spells
4 Survival of the Fittest
2 Research/Development
1 Demonic Tutor
1 Vampiric Tutor
// Sideboard
SB: 1 Kagemaro, First to Suffer
SB: 1 Stonecloaker
SB: 1 Azorius Guildmage
SB: 1 True Believer
SB: 1 Peacekeeper
SB: 1 Arashi, the Sky Asunder
SB: 1 Kamahl, Fist of Krosa
SB: 1 Duplicant
SB: 1 Karmic Guide
SB: 1 Kiki-Jiki, Mirror Breaker
SB: 1 Pestermite
SB: 1 Platinum Angel
SB: 1 Masticore
SB: 1 Gaea's Blessing
SB: 1 Vexing Shusher
Zoals je kunt zien heb ik veel mogelijkheden, maar mijn deck is vooral control en de combo die op tafel ligt maakt me toch wel echt een beetje zenuwachtig. Helaas een beetje te veel, want achteraf heb ik een betere strategie gevonden.
Dit is wat er gebeurde. In de beurt van degene voor me speel ik research/Development (research natuurlijk) voor true believer, sky hussar (toen ook in het SB), kiki-jiki en karmic guide en discard ik een creature om een van de benodigde creatures te zoeken.
Ik laat de braids trigger op de stack gaan en in reactie zorg ik dat de hussar en kiki-jiki in mijn yard liggen, met de guide in mijn hand. De guide speel ik via de trigger en ik ben klaar om zelf af te gaan. Helaas, mijn tegenstanders hadden daar niet zo erg veel zin in. Ze laten de guide in play komen, ik breng de kiki-jiki terug, die de guide probeert te kopieren. Op dit moment wordt er een wipe away gespeeld op kiki-jiki. Gelukkig kan ik survival activeren en de kiki-jiki weer in play leggen met de guide kopie. Hierop willen mijn tegenstanders weer reageren. 2 recoils worden gespeeld op mijn 2 guides, en die en warped devotion zijn genoeg om mijn hand erg leeg te maken. Ik zit nu even vast tijdens mijn upkeep. Pak mijn kaart, kopieer een eternal witness die ik al in play had en haal sky hussar naar mijn hand. Speel de hussar en lijk weer goed op pad te zijn. Helaas, de speler die al tijden een mana screw heeft blijkt mij met zijn 2 islands te kunnen stoppen. Hij speelt namelijk...
Alexi’s cloak op mijn hussar...
Dat was onhandig, ik heb nog 2 mana over en daarmee helaas geen oplossing op dit moment. Ik sterf dan ook in de beurt van de andere met de actieve combo.
Wat had ik moeten doen?
Ergens in mijn beurt heb ik een squee gezocht omdat ik dacht dat dat de beste kaart zou zijn om uiteindelijk in mijn yard te hebben (aangezien ie misschien daar wel eens tijdens deze beurt zou kunnen belanden). Achteraf had ik veel beter mijn glory daar neer kunnen leggen. Dit had me misschien de mogelijkheid kunnen geven de recoils te stoppen. Ik had ook de pestermite moeten kiezen in plaats van de hussar omdat deze minder mana kost om te casten, terwijl niemand iets in het spel had dat de pestermite slechter maakte. Ook vraag ik me af of de true believer wel de juiste keuze was voor er bij, maar ik ben minder overtuigd van wat ik dan had moeten nemen, misschien zowel pestermite als hussar.
Dit was allemaal in gedachten gehouden dat ik wil combo-en deze beurt. Maar waarom zou ik eigenlijk? True believer had de combo speler genoeg tegen kunnen houden. Magus of the disk en pestermite hadden de hele combo weg kunnen halen (ik recover erg snel als ik eenmaal genoeg land heb). Kagemaro ipv de magus is ook genoeg, maar dan moet ik wel genoeg kaarten in hand zien te krijgen en activeren zonder priority over te geven als ik een kaart als wipe away voor wil zijn. Dat laat wel het probleem van de warped devotion, megrim en nog wat van zulke ongein in het spel liggen (die deden me best pijn). Duplicant in play leggen met braids is waarschijnlijk het beste als ik zo min mogelijk mensen tegen me in het harnas wil jagen. Al met al denk ik niet dat mijn keuze de juiste was, zeker omdat nu mijn tegenstanders weten dat ik een combo optie beschikbaar heb, iets wat ze nog niet eerder van dit deck hadden gezien (ik hou mijn sideboard geheim).
In een meer recent potje kreeg ik inderdaad ook al de vraag of de combo nog steeds in het SB zit, dus dit is wel iets dat mijn tegenstanders onthouden hebben. Helaas, want mijn deck probeert er niet al te opvallend uit te zien, wat nu natuurlijk nooit meer lukt in deze groep. Zie dit deck als een vrachtwagen, we blijven een tijdje sukkelen in de eerste of 2e versnelling, komen een beetje op gang en gaan naar de 3e versnelling, het begint al moeilijk te worden om me te stoppen en voor het winnen gaan we uiteindelijk een beetje tempo maken in de 4e versnelling en dender ik door de verdediging heen. Zo moet je een beetje mijn acolytes an caryatids zien, dan krijgen we de hierarchs en misschien de elementals en als het echt moet dan komt er een survival bij en dan denderen we er wel overheen. De combo uit het sideboard trekken is in dit verband vergelijkbaar met een flinke lachgas injectie die mijn vrachtwagen opeens een niets ontziend snelheidsmonster maakt binnen heel korte tijd. Mensen schrikken daar van.
Jup, inderdaad, mijn eerste war story en ik verlies. Vreemd genoeg is het bijna altijd zo dat de potjes die ik me het best herinner degenen zijn die ik verlies. Ik denk dat ik die spannender vind, misschien heb ik wel de neiging om te geloven dat ik beter ben dan de rest bij elkaar en vind ik het bijzonder als zij winnen, of ben ik gewoon een beetje masochistisch of onthoud ik deze omdat je van je fouten het meest leert. Ja, vind dat het die laatste maar zou moeten zijn. in ieder geval is het volgende verhaal weer een verlies van mij, of in ieder geval voor het deel van het potje dat ik beschrijf.
The maniticore flailed me
De situatie:
2 spelers (mijn tegenstander was een van de eigenaren van cardexchange.com)
We spelen type 2 met masques en invasion block. Mijn idee was land destruction en bounce combineren met oa flailing manticore (David´s site heeft spontaan wat extra hits verwacht ik zo). Mijn deck was verre van perfect, maar toch ook weer niet slecht denk ik zo. Ik had de benodigde pijnlandjes, zelfs wat ports, had bedacht dat thran turbine mijn manticore wel goed kon helpen en dat temporal adept ook lang niet slecht zou zijn in het hele plan.
Ik was al een tijdje bezig om mijn tegenstander zijn landjes te slopen, bouncen of tappen en hij had al tegen iemand gezegd: "Jij won tegen hem, hoe hield je het in play???" of iets dergelijks (hey, dit potje werd gespeeld toen die sets type 2 waren...). Ik ging lekker door met wat ik aan het doen was en op een gegeven moment speel ik mijn manticore, die opgepakt werd met het commentaar "hey, als je hem in play kunt houden is die inderdaad best ok". Waarna mijn tegnstander aan het eind van mijn beurt zijn landjes tapt om de -1/-1 ability te gebruiken. Ik reageer natuurlijk meteen met hem oppompen. Een paar tellen later realiseer ik me dat mijn tegenstander niet genoeg mana had om de manticore te killen, maar nu doordat ik mijn landjes getapt heb wel in zijn eigen beurt hem dood krijgt. Oops.
Sja, wat had ik anders moeten doen, opletten!
Do NOT destroy my lands
Het gebeurt me vrij zelden dat ik win met goed spel en planning. Veel vaker win ik door rustig mijn decks hun ding te laten doen en vooral niet te veel op te vallen of te veel na te denken. Vreemd genoeg weet ik mijn decks zo te bouwen dat deze tactiek regelmatig werkt. Natuurlijk, er moet wel eens nagedacht worden, maar over het algemeen laat ik de decks doen wat ze willen en ben ik voor een groot gedeelte toeschouwer. Niet in dit potje, de kill had ik ongeveer 3-4 beurten vantevoren al geplanned. Ik had precies in mijn hoofd wie eerst stuk moest, waarom, wie dan stuk moest, waarmee, zodra ik nog 1 landje pakte, etc. Op de een of andere manier viel alles op zijn plaats! Ik heb zoiets wel eens vaker gehad met een ander kaartspel, vreemd genoeg was ik aardig aangeschoten in beide situaties
. Anyway, de story:Het begon met een borrel op de VU. Wat mensen zouden daarna bij iemand anders nog wat verder borrelen en magiccen. Ik werd gevraagd of ik mee wilde doen, natuurlijk! We waren met zijn 6-en, een paar meer ervaren spelers en een paar minder ervaren spelers. Ik denk in ongeveer gelijke verhouding. We speelden rustig, ik had een paar creatures in het spel, een voorraadje landjes, alles ging zo zijn gangetje. Een van mijn favoriete moves in multiplayer vond plaats, iemand viel mij aan met een leuk creature en ontmoette mijn dust elemental
die heel spontaan besloot tevoorschijn te komen. Mensen bleven daarna een beetje weg bij mij.
Toen ging opeens mijn linker buurman na een uur een cataclysm spelen. Ik kan je vertellen, dat vinden mijn decks nooit zo leuk, en ook dit deck niet. Maar, er zijn momenten geweest waarop een cataclysm erger voor me was. Ik tap wat mana, speel een dust elemental, bounce de 3 belangrijkste andere creatures die ik in play had naar mijn hand en sac de rest (ik geloof een paar walls of zo). Ik heb daarna de cataclysm speler in 3 beurten stuk gebeukt met de elemental, we konden natuurlijk niet hebben dat dat nog een keer zou gebeuren.
Hierna kabbelde het spel weer een tijdje verder. Iedereen deed lekker zijn ding, er werden tokens gebakken, grote besten gespeeld, elfjes neergelegd, whatever. Iedereen deed eigenlijk lekker zijn ding, ik ook, dus ik kreeg een steeds stevigere verdediging. Een uur na het sterven van de eerste speler werd het dan toch tijd voor actie. Mijn survivals werden vrij goed uit het spel gehouden en dit zorgde voor wat kleine problemen, maar verder werd ik redelijk met rust gelaten. Het hielp dat ik rond deze tijd alle 4 de survivals al gezien had.
Links van mij zat een speler veel grote creatures te bouwen. Veel groen, weinig bijzonders. Alleen op de volgende plek was iemand wat leek op een highlander deck aan het spelen en deze had aardig wat grote beesten met vervelende abilities en was langzamerhand damage aan het doen. Vreemd genoeg had hij het idee dat hij en ik een verstandhouding hadden dat ik hem niet aan zou vallen als hij mij met rust liet. In weze waren 2 glory activaties en een massale aanval genoeg om hem er uit te mikken, maar dan zou ik zitten met de andere 3. Dus dit deed ik nog niet. Naast hem zat een deck rond vogeltjes en katten. Zij sloopte vooral mijn survivals, maar verder had ik niet veel last van haar. Als laatste hadden we een elfjes deck.
Afijn, op een gegeven moment had ik de mana die ik nodig had en tijdens mijn beurt begon ik de aanval. Eerst de highlander meneer aangevallen na 2 van die activaties. Hij dood, rest opeens wakker. Dit was verwacht. De meneer met de grote creatures valt massaal mij aan. Seht’s tiger had ik een tijdje geleden opgezocht precies voor die actie. De damage van de andere 2 tegenstanders nam ik, hierdoor kwam ik op 15. Toen was het tijd voor de laatste 2 creatures based decks. Eentje werkte nog wel een beetje tegen door een hurricane te spelen, maar een tijgertje kon die best preventen. Hierna duurde het niet lang meer.
En zo sloopte ik 5 tegenstanders.
Mooie was dat het zo uitspeelde als ik verwacht had en dat ik ruimte over had in mijn planning voor onverwachte dingen zoals de hurricane. Dit zijn volgens mij de meest bevredigende potjes om te spelen.
Spiritmonger
Ik heb wel meer potjes met mensen van de VU gespeeld en eentje die me erg bij is gebleven was een potje waarin op een gegeven moment een gecyclede decree of annihilation op de stack lag, in reactie een sunder werd gespeeld en ik een blood oath naar mijn hoofd kreeg. Hierdoor was ik dood. Waarom is dit dan eentje die ik me zo goed herinner? Nou, toen ik op aan het ruimen was liet ik mijn 10/10 spiritmonger in het spel liggen en ik kreeg de serieuze vraag van een tegenstander om deze alsjeblieft weg te halen omdat hij er zenuwachtig van werd
.
Ik heb hier een aantal voor mij memorabele potjes neergezet. Ik weet zeker dat jullie ook allemaal genoeg potjes hebben gespeeld die jullie je veel later nog goed kunnen herinneren omdat er iets vreemds, geks, aparts, of misschien juist heel erg verwachts of goed geplanneds gebeurde. Deel vooral je verhaal met ons!
Mazzel
pi
p.s. ik weet zeker dat ik kort nadat ik dit artikel submit me weer meer potjes herinner, maar anders komt het artikel er nooit.
. Als een kaart afgekort wordt dan heb ik ook minstens al een link er naartoe in staan.